ശാന്തിവിചാരം ബ്ലോഗ് അപ്ഡേറ്റുകള്ക്കായി നോക്കിയിരിക്കുന്ന നൂറ് കണക്കിന് ആളുകള് ഈ ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗത്തുമായിട്ട് ഉണ്ടെന്നറിയാം. ലാഗ് ചെയ്യുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് ചില സുഹൃത്തുക്കള് വിളിച്ചു ചോദിക്കുന്നു.
ബ്ലോഗെഴുത്ത് ഒരു passion തന്നെയാണ്. അതേ സമയം അതൊരു കലയും ആണ്. കാര്യവും കലയും തമ്മിലൊരു ഐക്യത ഉണ്ടാവണം. ഈ ബ്ലോഗിന്റെ ചരിത്രം നോക്കുകയാണെങ്കില് ഇതൊരു regular flow അല്ല, പല സന്ദര്ഭത്തിലും ഇതു ലാഗ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്നു കാണാം.
പബ്ലിക് റെസ്പോണ്സ് അധികവും ന്യൂട്രല് ആണ്. അതിനാല് ഇതിനെ ഒരു ബാധ്യതയായി എടുക്കാതെ ഇരിക്കാനും കഴിയും. പലപ്പോഴും ആത്മസംയമനം ആവശ്യമായി വരികയും ചെയ്യും. അത് ഞാന് പലപ്പോഴും നോട്ടിഫൈ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോഴത്തെ സംയമനം എനിക്ക് വിശകലനം ചെയ്യാന് അല്പം പ്രയാസമുള്ള തരത്തിലുള്ളതാണ്. വളരെ പോസിറ്റീവ് ആണ് കാരണം എന്ന് ക്ലൂ ചെയ്യാം. :)
ഒരു ഫേസ്ബുക് ഗ്രൂപ്പ് കൂട്ടായ്മയുടെ ആഭിമുഖ്യത്തില് ഒന്നു രണ്ട് യോഗങ്ങള് നടന്നു. അത് ആവേശകരമായ ഒരനുഭവമായിരുന്നു. ഇനിയും യോഗങ്ങള് നടക്കാനും ഇരിക്കുന്നു. എനിക്കിപ്പോള് യോഗങ്ങളോടാണ് ആഭിമുഖ്യം കൂടുതലായി തോന്നുന്നത്. ബ്ലോഗിനോടല്ല. ഒരു മാറ്റര് ഒരു വേദിയില് എങ്ങനെ പ്രസന്റ് ചെയ്യണം എന്നതും ഒരു കലയാണ്.
ശാന്തിക്കാരനായിരുന്ന എനിക്ക് പല വേദികളും അപ്രാപ്യം ആയിരുന്നു. തന്നെയല്ല സൌഹൃദങ്ങള്ക്കും പരിമിതികളുണ്ട്. ഇഷ്ടമുള്ളവരോട് യഥേഷ്ടം സംസാരിക്കാനോ ഇഷ്ടമില്ലാത്തവരോട് പരുഷം പറയാനോ അനുവദിക്കാത്ത ഒരു തൊഴിലാണ് ചെയ്ത് ശീലിച്ചിട്ടുള്ളത്. അതുകൊണ്ട് ഞാന് സുഹൃത്തുക്കളില് നിന്നും സൌഹൃദത്തില് നിന്നും വിട്ടകന്നു നില്ക്കുന്ന ഒരു ആന്തരികപ്രവണത എന്നിലുള്ളതായി ഞാന് മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ഈ പരിമിതിയെ മുതലെടുത്ത് ചിലര് എന്നെപറ്റി അവാസ്തവമായ പ്രചാരണങ്ങള് നടത്തുന്നതായി ബോധ്യപ്പെട്ടു. ഒരു മുതിര്ന്ന സുഹൃത്തുമായി നടത്തിയ സ്വകാര്യസംഭാഷണത്തിലെ ഒരു ഭാഗം ചുവടെ.
നരകം എന്ന ബ്ലോഗില് അരങ്ങേറിയ അധ്യാപകവധം വാസ്തവത്തില് സഹികെട്ട് എഴുതിയതാണ്. എത്ര ഊഷ്മളമായ സ്വീകരണമാണ് അതിന് ലഭിച്ചത് എന്നത് അവിസ്മരണീയമാണ്. എന്നാല് അതേത്തുടര്ന്ന് ചില അനിഷ്ടസംഭവങ്ങളും ഉണ്ടാവുക ഉണ്ടായി. പ്രസ്തുത പോസ്റ്റിനെതിരെ ഒരു വ്യക്തി നൂറുകണക്കിന് കമന്റു് അസ്ത്രങ്ങള് വര്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത് കാണാം. അതെ തുടര്ന്ന് മറ്റൊരു വ്യക്തിയും അതേ ജോലി ഏറ്റെടുത്തു. വെരി ബോറന് എന്ന പോസ്റ്റ് തന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതാണെന്നും അത് പിന് വലിച്ച് പരസ്യമായി മാപ്പ് പറയണമെന്നുമായിരുന്നു അയാളുടെ ആവശ്യം. അതല്ലെങ്കില് ബ്ലോഗ് പൂട്ടിക്കും എന്ന മുന്നറിയിപ്പ് നല്കുന്ന കമന്റുകളും കാണാം.
ഈ രണ്ട് വ്യക്തികളും ഒരാളാണെന്ന സൂചന പലരില് നിന്നും ലഭിച്ചെങ്കിലും അതത്ര വിശ്വസനീയമായി തോന്നിയില്ല. എന്നാല് ഒടുവില് അതിനും വിശ്വാസയോഗ്യമായ തെളിവ് കിട്ടി. കഷ്ടമെന്നല്ലാതെ എന്തു പറയാന്.
ഈ ബ്ലോഗ് കൊണ്ട് ആര്ക്കും ഒരു ഗുണവും ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലും വേണ്ടില്ല ഒരാള്ക്ക് പോലും ദോഷം ഉണ്ടാവരുതെന്ന വലിയ ആഗ്രഹമുണ്ട്. ദോഷം ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലും ഉണ്ടാകുന്നതായി ചിലര്ക്ക് ഒരു തോന്നലുണ്ടായാലും വിഷമമാണ്. അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം എഴുതാനുള്ള ആവേശം പഴയതുപോലെ തോന്നാത്തത്.
ബ്ലോഗെഴുത്ത് ഒരു passion തന്നെയാണ്. അതേ സമയം അതൊരു കലയും ആണ്. കാര്യവും കലയും തമ്മിലൊരു ഐക്യത ഉണ്ടാവണം. ഈ ബ്ലോഗിന്റെ ചരിത്രം നോക്കുകയാണെങ്കില് ഇതൊരു regular flow അല്ല, പല സന്ദര്ഭത്തിലും ഇതു ലാഗ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്നു കാണാം.
പബ്ലിക് റെസ്പോണ്സ് അധികവും ന്യൂട്രല് ആണ്. അതിനാല് ഇതിനെ ഒരു ബാധ്യതയായി എടുക്കാതെ ഇരിക്കാനും കഴിയും. പലപ്പോഴും ആത്മസംയമനം ആവശ്യമായി വരികയും ചെയ്യും. അത് ഞാന് പലപ്പോഴും നോട്ടിഫൈ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോഴത്തെ സംയമനം എനിക്ക് വിശകലനം ചെയ്യാന് അല്പം പ്രയാസമുള്ള തരത്തിലുള്ളതാണ്. വളരെ പോസിറ്റീവ് ആണ് കാരണം എന്ന് ക്ലൂ ചെയ്യാം. :)
ഒരു ഫേസ്ബുക് ഗ്രൂപ്പ് കൂട്ടായ്മയുടെ ആഭിമുഖ്യത്തില് ഒന്നു രണ്ട് യോഗങ്ങള് നടന്നു. അത് ആവേശകരമായ ഒരനുഭവമായിരുന്നു. ഇനിയും യോഗങ്ങള് നടക്കാനും ഇരിക്കുന്നു. എനിക്കിപ്പോള് യോഗങ്ങളോടാണ് ആഭിമുഖ്യം കൂടുതലായി തോന്നുന്നത്. ബ്ലോഗിനോടല്ല. ഒരു മാറ്റര് ഒരു വേദിയില് എങ്ങനെ പ്രസന്റ് ചെയ്യണം എന്നതും ഒരു കലയാണ്.
ശാന്തിക്കാരനായിരുന്ന എനിക്ക് പല വേദികളും അപ്രാപ്യം ആയിരുന്നു. തന്നെയല്ല സൌഹൃദങ്ങള്ക്കും പരിമിതികളുണ്ട്. ഇഷ്ടമുള്ളവരോട് യഥേഷ്ടം സംസാരിക്കാനോ ഇഷ്ടമില്ലാത്തവരോട് പരുഷം പറയാനോ അനുവദിക്കാത്ത ഒരു തൊഴിലാണ് ചെയ്ത് ശീലിച്ചിട്ടുള്ളത്. അതുകൊണ്ട് ഞാന് സുഹൃത്തുക്കളില് നിന്നും സൌഹൃദത്തില് നിന്നും വിട്ടകന്നു നില്ക്കുന്ന ഒരു ആന്തരികപ്രവണത എന്നിലുള്ളതായി ഞാന് മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ഈ പരിമിതിയെ മുതലെടുത്ത് ചിലര് എന്നെപറ്റി അവാസ്തവമായ പ്രചാരണങ്ങള് നടത്തുന്നതായി ബോധ്യപ്പെട്ടു. ഒരു മുതിര്ന്ന സുഹൃത്തുമായി നടത്തിയ സ്വകാര്യസംഭാഷണത്തിലെ ഒരു ഭാഗം ചുവടെ.
നരകം എന്ന ബ്ലോഗില് അരങ്ങേറിയ അധ്യാപകവധം വാസ്തവത്തില് സഹികെട്ട് എഴുതിയതാണ്. എത്ര ഊഷ്മളമായ സ്വീകരണമാണ് അതിന് ലഭിച്ചത് എന്നത് അവിസ്മരണീയമാണ്. എന്നാല് അതേത്തുടര്ന്ന് ചില അനിഷ്ടസംഭവങ്ങളും ഉണ്ടാവുക ഉണ്ടായി. പ്രസ്തുത പോസ്റ്റിനെതിരെ ഒരു വ്യക്തി നൂറുകണക്കിന് കമന്റു് അസ്ത്രങ്ങള് വര്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത് കാണാം. അതെ തുടര്ന്ന് മറ്റൊരു വ്യക്തിയും അതേ ജോലി ഏറ്റെടുത്തു. വെരി ബോറന് എന്ന പോസ്റ്റ് തന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതാണെന്നും അത് പിന് വലിച്ച് പരസ്യമായി മാപ്പ് പറയണമെന്നുമായിരുന്നു അയാളുടെ ആവശ്യം. അതല്ലെങ്കില് ബ്ലോഗ് പൂട്ടിക്കും എന്ന മുന്നറിയിപ്പ് നല്കുന്ന കമന്റുകളും കാണാം.
ഈ രണ്ട് വ്യക്തികളും ഒരാളാണെന്ന സൂചന പലരില് നിന്നും ലഭിച്ചെങ്കിലും അതത്ര വിശ്വസനീയമായി തോന്നിയില്ല. എന്നാല് ഒടുവില് അതിനും വിശ്വാസയോഗ്യമായ തെളിവ് കിട്ടി. കഷ്ടമെന്നല്ലാതെ എന്തു പറയാന്.
ഈ ബ്ലോഗ് കൊണ്ട് ആര്ക്കും ഒരു ഗുണവും ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലും വേണ്ടില്ല ഒരാള്ക്ക് പോലും ദോഷം ഉണ്ടാവരുതെന്ന വലിയ ആഗ്രഹമുണ്ട്. ദോഷം ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലും ഉണ്ടാകുന്നതായി ചിലര്ക്ക് ഒരു തോന്നലുണ്ടായാലും വിഷമമാണ്. അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം എഴുതാനുള്ള ആവേശം പഴയതുപോലെ തോന്നാത്തത്.
No comments:
Post a Comment