അധ്യാ 'പക' വധം

INNER     CIRCULAR  REVIEW 

'നരകം' ബ്ലോഗ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച അധ്യാ'പക'വധം ഹിറ്റായി. മണിക്കൂറുകള്ക്കകം കമന്റുകള് പ്രവാഹമായി എത്തി. ലൈക്കുകളുടെ കാര്യം പറയാനുമില്ല. Page view 144, likes 82, comments 30.  ഈ എണ്ണം പറഞ്ഞാല് അത്ര അധികം ഒന്നുമല്ലെങ്കിലും ശാന്തിവിചാരം റിലേറ്റഡ് ബ്ലോഗുകളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇത് റിക്കാര്ഡു തന്നെ. unpopular വിഷയങ്ങളും അപ്രിയസത്യങ്ങളുമാണല്ലൊ ഈ സൈറ്റുകള് അവതരിപ്പിക്കുന്നവയില് അധികവും. :)

തികച്ചും അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നു വായനക്കാരില് നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒരു പ്രതികരണം. ഒരുപക്ഷെ അധ്യാപകര്ക്ക് എതിരായ ഒരു വിചാരണ നടത്താന് ആരുംതന്നെ തയ്യാറായിരിക്കില്ല. വ്യക്തിനിഷ്ഠമായി ഒരു പ്രത്യേകവ്യക്തിയ്ക്ക് എതിരായി വിരല് ചൂണ്ടലല്ല ബ്ലോഗിന്റെ ലക്ഷ്യം. പൊതുസമൂഹത്തില് അധ്യാപകരെന്ന ലൈസന്സ് ദുരുപയോഗം ചെയ്ത് ഇതര സ്ഥലങ്ങളിലും റോള് ഷിഫ്ടിങിന് തയ്യാറാവാത്ത അധ്യാപകവേഷങ്ങള്ക്ക് എതിരെയാണ് ബ്ലോഗ് ലക്ഷ്യമിടുന്നത്.

അവര് മറ്റുള്ളവര്ക്ക് എത്രമാത്രം ഉപദ്രവകരമാണ് എന്ന് അവര് പോലും അറിയുന്നില്ല. അത്തരക്കാര്ക്ക് അല്പമെങ്കിലും വീണ്ടുവിചാരം ഉണ്ടാകാന് ഈ ബ്ലോഗ് ഉപകരിച്ചെങ്കില് മാത്രമേ യഥാര്ഥവിജയം അവകാശപ്പെടാനാവൂ. അത് ഉണ്ടാവും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാന് വക നല്കുന്നതാണ് തുടര്ന്നു ലഭിച്ച പ്രതികരണങ്ങള്. അവയിലേക്ക് ഏറ്റവും മുഖ്യമായിട്ടുള്ളത് ഈ ബ്ലോഗാഗ്നി പൊള്ളല് ഏല്പിച്ച വ്യക്തിയുടെ പ്രതികരണമാണ്. പൂര്ണമായിട്ടല്ലെങ്കില് പോലും അത് ഉള്ക്കൊള്ളാനുള്ള സഹൃദയത്വം അദ്ദേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു എന്നതില് ഞാന് ആശ്വസിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ കൂടുതല് ഉപദ്രവിക്കാനൊന്നും ഉദ്ദേശമില്ല.

Role shifting ഏറ്റവും കാര്യക്ഷമമായി ചെയ്യുന്ന ഒരു വിഭാഗമാണ് ശാന്തിക്കാര്. അമ്പലത്തിനുള്ളില് അവര് ഭസ്മം തൊടുന്നു. നടയടച്ച് പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള് അത് മായ്ച്ചു കളയുന്നു. ഒപ്പം സമൂഹത്തിന് കാണുന്നത് കലി ആയിട്ടുള്ള പൂണൂല് ഷര്ട്ട് കൊണ്ട് മറയ്ക്കുന്നു. അതോടൊപ്പം നമ്പൂരി എന്ന ഭാവവും. ക്ഷേത്രത്തിന് പുറത്ത് നമ്പൂരി കളിക്കുന്നത് നായന്മാര്ക്ക് സുഖിക്കുമോ.. ആരും എതിരൊന്നും പറയണ്ട ഒരാള് സൂക്ഷിച്ചൊന്ന് നോക്കിയാല് മതി. സംഗതി പന്തികേടാണെന്ന് മനസ്സിലാകും. അതുകൊണ്ട് അമ്പലത്തിന് പുറത്ത് നായര് കളിക്കുക. അമ്പലത്തിനുള്ളില് മാത്രം നമ്പൂരിയാവുക എന്നതാണ് നടപ്പുള്ള കാര്യം. അനുഷ്ഠിച്ചു വരുന്നതും അങ്ങനെതന്നെ.

അധ്യാപകര് ഒരു ദിക്കിലും മനസാ unbecome ചെയ്യുകയില്ല. എല്ലാ ദിക്കിലും ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠമാണ് തങ്ങളുടെ പ്രൊഫഷണല് ഈഗോ എന്നതാണ് അവരുടെ ധാരണ.  ക്ഷേത്രത്തില് വന്നാലും അപ്പടി തന്നെ. പഠിപ്പിച്ച ശിഷ്യനാണ് പൂജാരി എങ്കില് ഇവര്ക്ക് വളരെ സന്തോഷമാവും. പൂജാരിക്കും സന്തോഷം. കാരണം ടീച്ചറുടെ ദേഷ്യവും ഗൌരവവും നിറഞ്ഞ മുഖം മാത്രമേ സ്കൂളില് കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. ദേ ഇതാ ഇപ്പൊ --- ടീച്ചര് ചിരിച്ചോണ്ട് വരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഇല്ലാത്തസമയം ഉണ്ടാക്കി ടീച്ചറിന്റെ അര്ച്ചന അല്ലെങ്കില് മറ്റു വഴിപാട് ആദ്യം കഴിച്ചു കൊടുക്കും. അവരുടെ ലക്ഷ്യവും അതുതന്നെ. ശാന്തിക്കാരനെ കയ്യിലെടുത്ത് അമ്പലത്തില് വന്നാലും തന്റെ ആധിപത്യം/മേധാവിത്തം തെളിയിക്കണം.

ഒരിക്കല് ബഹുമാനപ്പെട്ട ടീച്ചര് എന്നോടൊരു ലോഹ്യം ചോദിച്ചു.   "വേറെ ജോലിയൊന്നും ഇതുവരെ ശരിയായില്ല അല്ലേ.." ഞാന് മറുപടി പറയാതെ ചിരിയിലൊതുക്കി. അതോടെ അവരുടെ സഹതാപം പ്രബലമായി. പ്രസാദം നല്കിക്കഴിഞ്ഞ് റിലാക്സ് ചെയ്ത് നിന്നപ്പോ അവരുടെ തുടര്ന്നുള്ള ഭാവങ്ങള് ഞാന് നിരീക്ഷിക്കുക ആയിരുന്നു. അവരിങ്ങനെ പറയുമ്പോലെ തോന്നി. "ചെറുതിലേ മിടുക്കനാരുന്നു. വലുതായപ്പൊ ഒഴപ്പിക്കാണും. സാറന്മാരെ അനുസരിക്കാതെ.. നിന്റെയൊക്കെ തലവര. നിന്റെ ഒക്കെ അപ്പനപ്പുപ്പന്മാര് ഞങ്ങളെ ഒക്കെ അമ്പലത്തില് കയറ്റാതെ ചെറ്റത്തരം കാണിച്ചതിന്റെ ഫലം നീയൊക്കെ അനുഭവിക്കണം. ഇപ്പം ദൈവം ഞങ്ങടെ കൂടെയാ... എന്നാലും ഞങ്ങള് മാന്യത കാണിക്കുന്നു. ഇദാ ഒരൊറ്റത്തുട്ട് നിന്റെ തട്ടത്തിലിടുന്നു."

ആ ടീച്ചര് എന്നെ തിരുമേനി എന്ന് സംബോധന ചെയ്തിട്ടുള്ള ചില സന്ദര്ഭങ്ങളുണ്ട്. പ്രത്യേകപ്രാര്ഥനയോടെ വഴിപാട് ചെയ്യേണ്ടി വരുമ്പോള്. അതു കഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങി മറ്റുള്ളവരോട് വല്യ ഗമയില് പറയും. ഈ "ചെറക്കനെ" ഞാന് പഠിപ്പിച്ചതാണ് എന്ന്. തിരുമേനി എന്ന സംബോധനാപദം തന്ത്രിമാരെപ്പോലും പ്രത്യക്ഷത്തില് മാത്രമേ ഭരണക്കാരും കരക്കാരും പ്രയോഗിക്കാറുള്ളൂ. അല്ലാത്തപ്പൊ അവരുടെ പേര് മാത്രം പറയും. അയാള് ഇയാള്, അങ്ങേര്, അവന്, ഇവന് എന്നൊക്കെ പരാമര്ശിക്കുകയും ചെയ്യും. അതൊന്നും അറിയാതെയും അറിഞ്ഞാലും അറിയായ്മ നടിച്ചും ദുരഭിമാനം കൊള്ളും. "ഇപ്പൊ ശാന്തിക്കാര്ക്കും തന്ത്രിമാര്ക്കും ഒക്കെ ഭയങ്കര റസ്പെക്ടാ.." :D

ഗുരു മഹിമയുടെ പുതിയ മാതൃക ഹെഡ്മാസ്റ്റര്. മറ്റൊരു സംഭവം പത്രവാര്ത്ത